Ümit Yaşar Oğuzcan
Her anıma
renk ömrüme mana verdin
Yıllarca
o tek mutluluğun girmediği
Dünyamı
yıkıp bir yeni dünya verdin
Bir kat
daha yok sevgi katından başka
Tat
bulmadım âlemde tadından başka
Dünyada
ne bir taç, ne de bir taht ebedi
Kalbimde
senin saltanatından başka
Üzgün değilim kanmayı öğrendimse
Senden seni kıskanmayı öğrendimse
Gelsin beni çepeçevre kuşatsın o ateş
Yüzyıl yanarım yanmayı öğrendimse
Beyhude o göz süzmelerin bakmaların
İşveyle güzel göğsüne gül takmaların
Şairce sevip öğmeyi bilmezler ki
Hep böyle susarlar dili yok aynaların
Bir gün ne hayalim ne de gölgem kalacak
Artık ne sıcaklık ne de biraz nem kalacak
Benden sana binlerce şiirden başka
Bir parça ümit bir yığın özlem kalacak
Allah’a varan besteyi duymuş gideriz
Mecnun gibi Leylamıza uymuş gideriz
Bizden kötülük kalmayacak dünyada
Var olmamızın
maksadı buymuş gideriz
Ümit Yaşar Oğuzcan
(38. SAYFA)
----
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder